ସେପ୍ଟେମ୍ବର ମାସରେ, ଉତ୍ତରରେ ଦିନ ଏବଂ ରାତି ମଧ୍ୟରେ ତାପମାତ୍ରାର ପାର୍ଥକ୍ୟ ଦେଖାଦେଇଛି, ଯାହା ଉଦ୍ଭିଦଗୁଡ଼ିକର ବୃଦ୍ଧି ପାଇଁ ଉପଯୁକ୍ତ। ଏହି ଋତୁ ସାନସେଭେରିଆର ବୃଦ୍ଧି ଏବଂ ଶକ୍ତି ସଂଗ୍ରହ ପାଇଁ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଋତୁ ମଧ୍ୟ। ଏହି ଋତୁରେ, ସାନସେଭେରିଆର ନୂତନ ଡାଳଗୁଡ଼ିକୁ କିପରି ଶକ୍ତିଶାଳୀ କରାଯିବ, ପତ୍ରଗୁଡ଼ିକୁ କିପରି ଘନ କରାଯିବ ଏବଂ ରଙ୍ଗକୁ କିପରି ଅଧିକ ସ୍ପନ୍ଦନଶୀଳ କରାଯିବ ତାହା ଅନେକ ଫୁଲ ପ୍ରେମୀଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ ପାଲଟିଛି।
ସାନସେଭେରିଆ ଶୀତଦିନର ଥଣ୍ଡାରେ ସୁରକ୍ଷିତ ଭାବରେ ବଞ୍ଚିପାରିବା ପାଇଁ, ଶରତ ଋତୁର ରକ୍ଷଣାବେକ୍ଷଣ ମଧ୍ୟ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ। ସାନସେଭେରିଆକୁ ଅଧିକ ଜୋରଦାର ଭାବରେ ବୃଦ୍ଧି କରିବା ଏବଂ ଶୀତଦିନ ପାଇଁ ଅଧିକ ଅନୁକୂଳ କରିବା ପାଇଁ ଆମକୁ କିଛି ପଦକ୍ଷେପ ନେବାକୁ ପଡିବ।

୧, ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ଆଲୋକୀକରଣ
ଶରତ ଋତୁରେ, ପାଗ ଥଣ୍ଡା ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଋତୁ ପରି ସୂର୍ଯ୍ୟକିରଣ ସେତେ ପ୍ରବଳ ହୁଏ ନାହିଁ। ତୁଳନାତ୍ମକ ଭାବରେ କହିବାକୁ ଗଲେ, ଏହା ନରମ, ଯାହା ସାନସେଭେରିଆର ଆଲୋକସଂଶ୍ଳେଷଣ ପାଇଁ ଉପଯୁକ୍ତ ଏବଂ ନୂତନ କୋଣର ସୁସ୍ଥ ବିକାଶ ଏବଂ ପତ୍ରର ଚମକକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରିପାରେ। ସାନସେଭେରିଆ ପାଇଁ, ଆଲୋକସଂଶ୍ଳେଷଣ ଏକ ଇଞ୍ଜିନ ପରି ଯାହା ଏହାକୁ ଶକ୍ତି ଯୋଗାଇଥାଏ, ସୂର୍ଯ୍ୟକିରଣକୁ ନିରନ୍ତର ଭାବରେ ଗଛର ଆବଶ୍ୟକୀୟ ପୋଷକ ତତ୍ତ୍ୱରେ ପରିଣତ କରିଥାଏ, କ୍ଲୋରୋଫିଲ୍ ଉତ୍ପାଦନକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରିଥାଏ ଏବଂ ପତ୍ରଗୁଡ଼ିକୁ ସବୁଜ ଏବଂ ଘନ କରିଥାଏ।
ତେଣୁ, ଶରତ ଋତୁରେ, ସାନସେଭେରିଆକୁ ଏକ ଖରାଟିଆ ସ୍ଥାନରେ ରଖିବା ଆବଶ୍ୟକ। ପ୍ରାକୃତିକ ଆଲୋକର ସର୍ବାଧିକ ବ୍ୟବହାର ପାଇଁ ଆପଣ ସେଗୁଡ଼ିକୁ ଦକ୍ଷିଣ ମୁହାଁ ଝରକା କିମ୍ବା ବାଲକୋନିରେ ରଖିପାରିବେ। ପ୍ରତିଦିନ କିଛି ଘଣ୍ଟା ସୂର୍ଯ୍ୟକିରଣ ପାଇବା ଦ୍ୱାରା ସାନସେଭେରିଆର ପତ୍ରଗୁଡ଼ିକ ଅଧିକ ସ୍ପନ୍ଦନଶୀଳ ଏବଂ ମୋଟା ହୋଇପାରେ। ଯଦି ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ଆଲୋକ ନ ଥାଏ, ତେବେ ସାନସେଭେରିଆର ପତ୍ରଗୁଡ଼ିକ ମଳିନ ଦେଖାଯାଇପାରେ ଏବଂ ନୂତନ କୋଣର ବିକାଶ ବାଧାପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇପାରେ। ଶୀତ ଋତୁରେ, କେବଳ ଆଲୋକ ଦୁର୍ବଳ ନୁହେଁ, ବରଂ ତାପମାତ୍ରା ମଧ୍ୟ କମ୍ ଥାଏ, ଯାହା ଏହାର ଶୀତକାଳୀନ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଁ ଅନୁକୂଳ ନୁହେଁ।
ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ, ଶରତ ଆଲୋକକୁ କମ୍ ଆକଳନ କରନ୍ତୁ ନାହିଁ। ଯଦି ସାନସେଭେରିଆକୁ ଅଧିକ ଆଲୋକ ଥିବା ସ୍ଥାନରେ ଅଧିକ ସମୟ ପାଇଁ ରଖାଯାଏ, ତେବେ ଏହା ସନବର୍ଣ୍ଣର ଶିକାର ହୋଇପାରେ, ବିଶେଷକରି କାଚ ମାଧ୍ୟମରେ ସୂର୍ଯ୍ୟକିରଣର ସଂସ୍ପର୍ଶରେ ଆସିଲେ। ମାଟି ରକ୍ଷଣାବେକ୍ଷଣ ପାଇଁ ଧୀରେ ଧୀରେ ଆଲୋକ ବୃଦ୍ଧି କରିବାକୁ ଏବଂ ଏହାକୁ ଥଣ୍ଡା ସ୍ଥାନରୁ ଦୀର୍ଘକାଳୀନ ସଂସ୍ପର୍ଶରେ ଥିବା ସ୍ଥାନକୁ ସ୍ଥାନାନ୍ତର ନକରିବାକୁ ପରାମର୍ଶ ଦିଆଯାଇଛି।

2, ଯୁକ୍ତିଯୁକ୍ତ ସାର
ଶରତ ଋତୁ କେବଳ ସାନସେଭେରିଆ ପାଇଁ ଶକ୍ତି ସଂଗ୍ରହ କରିବାର ସମୟ ନୁହେଁ, ବରଂ ଶୀତକାଳୀନ ଖାଦ୍ୟସାର ସଂରକ୍ଷଣ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ସମୟ। ଏହି ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ, ଯୁକ୍ତିଯୁକ୍ତ ସାର ସାନସେଭେରିଆର ବୃଦ୍ଧି ପାଇଁ ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ପୁଷ୍ଟି ଯୋଗାଇପାରେ, ଯାହା ଫଳରେ ଏହାର ନୂତନ ଡାଳଗୁଡ଼ିକ ଶୀଘ୍ର ବିକଶିତ ହୁଏ ଏବଂ ଏହାର ପତ୍ରଗୁଡ଼ିକ ଘନ ହୁଏ।
ମୁଁ ଟର୍ଣ୍ଣାରୀ ଯୌଗିକ ସାର ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ ପସନ୍ଦ କରେ, ଯାହା ଶରତ ଋତୁରେ ବ୍ୟବହାର ପାଇଁ ଏକ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଉପଯୁକ୍ତ ସାର। ଏହା ନାଇଟ୍ରୋଜେନ୍, ଫସଫରସ୍ ଏବଂ ପୋଟାସିମ୍ ଭଳି ମୌଳିକ ଉପାଦାନଗୁଡ଼ିକୁ ସନ୍ତୁଳିତ ଭାବରେ ଯୋଗାଇପାରେ, ଯାହା ନିଶ୍ଚିତ କରେ ଯେ ସାନସେଭେରିଆର ବୃଦ୍ଧି ପାଇଁ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ପୁଷ୍ଟିକର ପଦାର୍ଥ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ଯୋଗାଇ ଦିଆଯାଇପାରିବ। ଅଧିକନ୍ତୁ, ସାର ଦେବା ଅପେକ୍ଷାକୃତ ସହଜ। ମୂଳତଃ, ପ୍ରତ୍ୟେକ ଫୁଲକୁଣ୍ଡରେ ପ୍ରାୟ 1-2 ଗ୍ରାମ ଟର୍ଣ୍ଣାରୀ ଯୌଗିକ ସାର ଏକ ଚାମଚ ସିଞ୍ଚନ କରନ୍ତୁ, ଏବଂ ପ୍ରତି 10 ରୁ 15 ଦିନ ଅନ୍ତରରେ ଏହାକୁ ପ୍ରୟୋଗ କରନ୍ତୁ। ସାର ଦେବାର ଏହି ବାରମ୍ବାରତା ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ଭାବରେ ନୂତନ କୋଷର ସୁସ୍ଥ ବୃଦ୍ଧିକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରିପାରିବ।
ଶରତ ଋତୁରେ ଗଛଗୁଡ଼ିକୁ ସାର ଦେବା କେବଳ ବର୍ତ୍ତମାନର ବୃଦ୍ଧିକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରିବା ପାଇଁ ନୁହେଁ, ବରଂ ଥଣ୍ଡା ଶୀତର ମୁକାବିଲା କରିବା ପାଇଁ ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ପୋଷକ ତତ୍ତ୍ୱ ସଂରକ୍ଷଣ କରିବା ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଉଦ୍ଭିଦଗୁଡ଼ିକୁ ଆବଶ୍ୟକ। ଶୀତ ଋତୁ ଆସିଲେ, ଏହି ସଂରକ୍ଷିତ ପୋଷକ ତତ୍ତ୍ୱଗୁଡ଼ିକ ସାନସିଭେରିଆ ପାଇଁ କମ୍ ତାପମାତ୍ରା ପ୍ରତିରୋଧ କରିବା ପାଇଁ "କ୍ୱିଲ୍ଟ" ହୋଇଯିବ, ଯାହା ନିଶ୍ଚିତ କରିବ ଯେ ସେମାନେ ଥଣ୍ଡା ଋତୁରେ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କର ଜୀବନଶକ୍ତି ବଜାୟ ରଖିପାରିବେ।

3, ସାର ଦେବା ବନ୍ଦ କରିବାର ସୁଯୋଗ ନିଅନ୍ତୁ
ଶରତ ଋତୁ ଗଭୀର ହେବା ସହିତ, ତାପମାତ୍ରା ଧୀରେ ଧୀରେ ହ୍ରାସ ପାଇବ, ଏବଂ ସାନସିଭେରିଆର ବୃଦ୍ଧି ହାର ମଧ୍ୟ ଧୀରେ ଧୀରେ ହ୍ରାସ ପାଇବ। ପ୍ରକୃତରେ, ଯେତେବେଳେ ତାପମାତ୍ରା 20° ସେଲସିୟସ୍ ତଳକୁ ଖସିଯାଏ, ଯାହା ପ୍ରାୟ ନଭେମ୍ବର କିମ୍ବା ଡିସେମ୍ବର, ଆମେ ସାର ଦେବା ବନ୍ଦ କରିପାରିବା। ସାର ଦେବା ବନ୍ଦ କରିବାର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ହେଉଛି ସାରକୁ ଧୀରେ ଧୀରେ ଏକ ସୁପ୍ତ ଅବସ୍ଥାରେ ରଖିବା, ଅତ୍ୟଧିକ ବୃଦ୍ଧି ଏବଂ ସଂରକ୍ଷିତ ପୋଷକ ତତ୍ତ୍ୱର ହ୍ରାସକୁ ଏଡାଇବା। ସାର ଦେବା ବନ୍ଦ କରିବା ପରେ, ସାନସିଭେରିଆ ଶରତ ୠତୁରେ ସଂଗୃହିତ ପୋଷକ ତତ୍ତ୍ୱକୁ ସମଗ୍ର ଶୀତକାଳରେ ଚୁପଚାପ୍ ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ବ୍ୟବହାର କରିବ, ଯେପରି "ନିଦ୍ରାହୀନତା" ଅବସ୍ଥାରେ ପ୍ରବେଶ କରୁଛି। ଏହି ଅବସ୍ଥା ଏହାକୁ ଥଣ୍ଡା ଶୀତରେ ସାର ବ୍ୟବହାର ହ୍ରାସ କରିବାରେ ଏବଂ କମ ତାପମାତ୍ରା ପ୍ରତିରୋଧ କରିବାର କ୍ଷମତା ବୃଦ୍ଧି କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିପାରିବ।
ସାନସେଭେରିଆ ପାଇଁ, ସାର ବନ୍ଦ କରିବା କେବଳ ସୁପ୍ତ ଅବସ୍ଥା ପାଇଁ ନୁହେଁ, ବରଂ ପରବର୍ତ୍ତୀ ବସନ୍ତରେ ଏହାକୁ ଅଧିକ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ବିକିରଣ କରିବାକୁ ଅନୁମତି ଦେବା ପାଇଁ ମଧ୍ୟ। ଶୀତଦିନେ ବିଶ୍ରାମ ନେବା ଏବଂ ସୁସ୍ଥ ହେବା ପରେ, ଯେତେବେଳେ ବସନ୍ତ ଆସିବ, ସାନସେଭେରିଆ ନୂତନ ବୃଦ୍ଧି ଋତୁକୁ ଆହୁରି ପ୍ରବଳ ଜୀବନଶକ୍ତି ସହିତ ସ୍ୱାଗତ କରିବ। ସେହି ସମୟରେ, ଆପଣ ଦେଖିବେ ଯେ ଏହାର ନୂତନ ଡାଳ ଘନ ଏବଂ ଏହାର ପତ୍ରଗୁଡ଼ିକ ସତେଜ ଏବଂ ସବୁଜ ହୋଇଥାଏ, ଯାହା ଶରତ ୠତୁରେ ସତର୍କ ରକ୍ଷଣାବେକ୍ଷଣ ପାଇଁ ସର୍ବୋତ୍ତମ ପୁରସ୍କାର।

ତେଣୁ, ଶରତ ୠତୁରେ ସାନସେଭେରିଆ ଚାଷ କରିବାର ଚାବିକାଠି ତିନୋଟି ପଏଣ୍ଟରେ ରହିଛି: ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ସୂର୍ଯ୍ୟକିରଣ, ଉପଯୁକ୍ତ ସାର ଏବଂ ଶୀତ ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତି ପାଇଁ ସମୟାନୁସାରେ ସାର ବନ୍ଦ କରିବା। ଏହି ସରଳ ଦେଖାଯାଉଥିବା ପଦକ୍ଷେପଗୁଡ଼ିକ ପ୍ରକୃତରେ ସାନସେଭେରିଆ ଶୀତକାଳ ସୁଗମ ଭାବରେ ବଞ୍ଚିପାରିବ କି ନାହିଁ ଏବଂ ପରବର୍ତ୍ତୀ ବସନ୍ତରେ ଏହାର ସର୍ବୋତ୍ତମ ଅବସ୍ଥା ଦେଖାଇପାରିବ କି ନାହିଁ ତାହା ସହିତ ଜଡିତ।